Diego Armando Maradona, jedan od najvećih fudbalera svih vremena, preminuo je jučer u 61. godini. Svijet se oprašta od čovjeka koji je redefinisao moderni fudbal i zasluženo priskrbio epitet fudbalske ikone.
U karijeri prepunoj blistavih momenata, jedno se poglavlje izdvaja kao naročito fascinantno. Govorimo o posebnoj, neraskidivoj i nadnaravnoj vezi Diega Armanda Maradone sa jednim gradom u kojem slavni Argentinac ima status božanstva – Napuljem.
Iako je prijestolnica Kampanije trenutno “crvena zona” u kojoj je na snazi vanredno stanje, pandemija nije spriječila više od 50.000 stanovnika Napulja da na tužnu noć izađu na ulice i obilježe odlazak Diega Maradone, čovjeka koji je za Napolitance uvijek bio više od običnog fudbalera i koji je među tifozima Napolija proglašen kraljem – Il Re di Napoli.
Maradonin transfer iz Barcelone u Napoli iznenadio je cijeli fudbalski svijet, a naročito navijače “malog” kluba sa juga Italije koji do tada nije imao šampionske ambicije i svakako nije mogao parirati Juventusu ili milanskim velikanima Milanu i Interu. Za fanove Napolija, dolazak jednog od najboljih fudbalera na planeti u njihov grad značio je početak fudbalske renesanse i novog poglavlja u klupskoj istoriji. Do tada nedostižni “scudetto” u njihovim očima je postao realnost.
“Spasilac je stigao”, bili su novinski naslovi koji su nagovještavali povratak Napolija u italijansku fudbalsku elitu, baš u trenutku kada je italijanska Serie A grabila ka poziciji najjače i najatraktivnije fudbalske lige u Evropi.
Diego Maradona je u međuvremenu simultano odveo Argentinu do naslova svjetskog prvaka 1986. godine. Mundijal u Meksiku ustoličio je Maradonu kao najboljeg fudbalera na svijetu, a njegova dva gola protiv Engleske u četvrtfinalu – “Božija ruka” i “Gol stoljeća”, postaće najslavniji golovi decenije, uz onaj Van Bastenov na Evropskom prvenstvu 1988.
Maradona se u Napulj vratio kao svjetski prvak i neprikosnoveni vladar svjetskog fudbala. Ipak, najveći podvig u njegovoj karijeri tek je uslijedio naredne godine. U sezoni 1986/87, Napoli je osvojio prvu titulu prvaka Italije u klupskoj istoriji. Trijumf malog kluba sa juga došao je u jeku ekonomskih tenzija između sjevera i juga Italije. Magične trenutke u dresu Napolija Diego je krunisao trofejom pobjednika Kupa UEFA 1989. godine, kao i još jednom titulom prvaka Italije 1990. Ovaj podvig Maradoni je obezbijedio fudbalsku besmrtnost i status božanstva u Napulju.
Tokom boravka u Napulju, Maradona je uspostavio gotovo mitsku vezu sa stanovnicima ovog grada koji su u njemu prepoznali heroja i očinsku figuru. Družio se sa ljudima sa ulice i pomagao siromašnim porodicama. Grande Diego je za prosječnog Napolitanca postao simbol pobjede malih nad velikim, pobjede dobra nad zlom, glas pobune, idol i zaštitnik.
Danas kad prođete ulicama Napulja, nema ćoška u kojem nećete pronaći neki suvenir koji podsjeća na Diega Maradonu. Sva ova obilježja, poput čuvenog murala u Španskoj četvrti, sinoć su dobila drugu dimenziju. Postala su mjesto oplakivanja ali i slavljenja života jednog fudbalera, čovjeka i humaniste koji je zauvijek promijenio karakter njihovog grada.
BHRT
